Słowem wstępu...
Civilization: Exile to gra typu PBF (Play by forum), więc żeby móc w nią zagrać wystarczy dostęp do internetu oraz trochę wyobraźni. Wszystko znajduje się na forum internetowym, a sposób gry to pisanie postów. Rozgrywka toczy się pomiędzy dwoma osobami: graczem a Mistrzem Gry. Ten pierwszy jest zwykłym ochotnikiem, który ma chęć zagrania w coś nowego, a drugi to człowiek odpowiedzialny za prowadzenie gry swoim graczom, często porównywany do scenarzysty i narratora.
Gra osadzona jest w klimacie średniowiecza oraz fantasy. Ma miejsce w dwóch całkowicie innych światach, połączonych magicznym portalem, czyli przejściem między światami. Jeden z nich to zwyczajny świat, jaki znamy, a dokładniej w czasach średniowiecza. Konkretnym miejscem jest XII wieczna Anglia. Z kolei ten drugi to nowo odkryty magiczny świat, zamieszkany przez inne rasy oraz potwory. Fabuła gry mówi o tym, że skazani złoczyńcy, zbrodniarze, mordercy lub po prostu zwykli ludzie, którzy czymś przez przypadek zawinili zostają w ramach kary zesłani przez Portal. Tak więc gracze będą wcielać się w takowe postacie. Następnie małymi grupkami, razem z innymi delikwentami (NPC) przechodzą do Nowego Świata. I tu właśnie przygoda się rozpoczyna. Ich celem jest oczywiście przeżyć, nie dać się zabić - to najważniejsze. Bohaterowie będą musieli na początek zrobić prowizoryczne bronie, zebrać trochę prowiantu i wkroczyć w dżunglę szukając ludzkiej cywilizacji. Na swojej drodze napotkają przeróżne stwory jak i też inne rasy zamieszkujące tamten świat. Civilization ma silne nacechowanie survivalu, a także gry przygodowej.
Na pierwszy rzut oka gra może wcale nie różnić się od pozostałych tego typu grach fantasy. Po pewnym czasie jednak gracz przekona się, że trafia w nieznane. Można to potwierdzić brakiem dostępu do rozwiniętej mapy świata oraz wszelakich opisów dotyczących ras, nacji, zwyczajów ludów, warunków panujących na świecie czy np. potworów zamieszkujących teren. Wszystko to udostępnione jest jedynie MG, których zadaniem jest wtajemniczenie graczy w normy Nowego Świata poprzez rozgrywkę.
Podstawowym celem gry jest przede wszystkim dobra zabawa oraz miłe spędzanie wolnego czasu. Kolejnym ważnym punktem jest również rozwinięcie swojej wyobraźni, głównie przez Mistrzów Gry, którzy wymyślają swoim graczom przygody, a w efekcie przyczyniają się do tworzenia jednej wielkiej fabuły gry.

Mechanika gry

Posty

Testowanie umiejętności

Umiejętności wspomagające
Jedną sprawą jest posiadanie pewnej umiejętności, a całkowicie inną pisanie w grze co postać robi. Oczywiście niekoniecznie może jej się to udać, lecz są pewne wyjątki gdzie powodzenie zamierzonej czynności zależne jest od sposobu zapisania tego w poście (stylu mowy postaci, argumentów użytych przy rozmowie, pomysłu na wykonanie czynności). Dotyczy to głównie takich umiejętności jak perswazja, blefowanie, zastraszanie, zdolności przywódcze, handel, torturowanie, taktyka, żebractwo i tresura. Więc przede wszystkim mowa jest tu o zdolnościach używanych w kontaktach między ludźmi. Ważne jest, aby w grze nie opierać się całkowicie na rzutach kośćmi, więc umiejętności wymienione wyżej będzie można testować tylko do wspomagania czynności. Przedstawię przykład sytuacji, która może zaistnieć w grze, uwzględniając post gracza i post Mistrza Gry.

Gracz:
- To, że jakimś cudem udało nam się złapać tego cholernego szpiega jest dopiero połową sukcesu. Teraz trzeba wyciągnąć z niego wszystko, co na pewno nie będzie proste. Musimy dowiedzieć się dla kogo pracuje, w jakim celu został najęty, jak długo nas śledzi oraz ile udało się mu już o nas dowiedzieć. - szeptem powiedział do reszty swoich kompanów, po czym wstał od długiego, drewnianego stołu, przy którym chwilę temu zasiedli i podszedł pewnym krokiem do związanego liną młodzieńca, który siedział oparty o ścianę w przeciwnej części pokoju.
Zatrzymawszy się zaledwie kilka kroków od szpiega podwinął oba rękawy swojej białej koszuli, którą starał się nigdy nie ubrudzić, a następnie założył na ręce kupione niedawno od starego handlarza na targu szare rękawiczki. Chwilę się zastanowił, po czym wyjął z zza pazuchy ostrą brzytwę i rzekł pewnym głosem: - Słuchaj teraz uważnie, bo nie będę powtarzał dwa razy. Masz jedną szansę i lepiej dla ciebie, żebyś ją wykorzystał. Zadam ci zaraz kilka ważnych pytań, a zależałoby mi na tym, abyś na nie odpowiedział. Jeśli nie będziesz skory do rozmowy zrobię z tą brzytwa to co mi się żywnie podoba. Mogę rozciąć ci klatkę piersiowa, a następnie posypać ją solą. - tu na jego twarzy pojawił się okropny uśmieszek - Mogę również wsadzić ci to w oko i kręcić, aż gałka wypadnie. Mogę też ściąć ci włosy, a potem goły łepek polać alkoholem i zapalić. Tak więc widzisz, że w mojej głowie roi się wiele szalonych pomysłów. Mam nadzieję, że przemówiło ci to do rozsądku i będziesz współpracował. To jak? Dla kogo pracujesz?! - warknął na koniec John.

Po przeczytaniu posta gracza Mistrz Gry dokonuje analizy wykonanej czynności - w jaki sposób została przez gracza zapisana oraz ocenia ją. W tym przypadku może stwierdzić, że zastraszanie szpiega przebiegło dość dobrze i ustala, że powodzenie czynności będzie jeszcze zależeć od wyniku testu zastraszania na drugim poziomie.
Każdy MG jest inny, jeden jest bardziej surowy, a drugi stara się iść na rękę graczowi. Mój przykład podaje decyzję Mistrza o konieczności wykonania dodatkowo testu drugiego poziomu, z racji iż można wyczuć w wypowiedzi gracza chęć pójścia na kompromis z szpiegiem, a tego nie powinno się robić w momencie zastraszania, tylko wtedy gdy używana jest zdolność perswazji. Oczywiście może zdarzyć się tak, że to co napisze gracz będzie na bardzo wysokim poziomie i nie będzie trzeba wykonywać testów wspomagających.

Mistrz Gry:

Walka